Wiedźmy w "realu".

Cześć. Chcę Was zjeść Happy

Post został pochwalony 0 razy

Mną samą najadłabyś się na wystarczająco długo. ^^

Post został pochwalony 0 razy

Najlepiej smakuję z sosem brzoskwiniowym Grey_Light_Colorz_PDT_07

Post został pochwalony 0 razy

A ja właśnie się dowiedziałam, że uciekam z mojego pięknego miasteczka już jutro wieczorem! Sobotni świt przywita mnie już nad rzeką, wśród szeptów sosen i ognia trzaskającego w kominku. Z najlepszym człowiekiem świata. A póki co - tyle jeszcze do ogarnięcia!

Post został pochwalony 0 razy

Znam tą ekscytację. Znam bardzo dobrze:) I cieszę się z Tobą:)

Tymczasem jednak chcę spotkać się jutro z Solsą w Katowicach i pokazać jej jaki Śląsk jest oldschoolowy!

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio marzę o małej samotni- blisko jeziora i lasu, daleko od ludzi, więc zazdroszczę Ci, 11! Ale to taka miła zazdrość xD.

Post został pochwalony 0 razy

No i ja też chciałam...ale to był w ogóle pomysł kolegi, żebym przyjechała, a że początkowo zastanawiałam się co będzie z egzaminami itp. to mu się odwidziało i jednak nie jadę Sad

Post został pochwalony 0 razy

Umrzyj.

Post został pochwalony 0 razy

	Ginewra napisał:
	Ostatnio marzę o małej samotni- blisko jeziora i lasu, daleko od ludzi, więc zazdroszczę Ci, 11! Ale to taka miła zazdrość xD.

Och, a ja marzę o zmianie otoczenia! Nie chcę izolacji od ludzi, chcę zupełnie innych ludzi blisko.

Post został pochwalony 0 razy

Vinga Tark napisał:

	Ginewra napisał:
	Ostatnio marzę o małej samotni- blisko jeziora i lasu, daleko od ludzi, więc zazdroszczę Ci, 11! Ale to taka miła zazdrość xD.

Och, a ja marzę o zmianie otoczenia! Nie chcę izolacji od ludzi, chcę zupełnie innych ludzi blisko.

Vingo, powiem Ci, że bardzo przypominasz mi mnie sprzed dwóch lat. Wyrwanie się z małego zaścianku, studia w wielkim mieście, zmiana otoczenia - wtedy naprawdę o tym marzyłam.
Rozczarowałam się i to bardzo. Teraz mam dość ludzi i rzeczywiście chcę izolacji. A może tylko izolacji od większości ludzi? Może chodzi o to, że wcale nie znalazłam tutaj tego, czego szukałam? Nie wiem. W każdym razie mam szczerą nadzieję, że z Tobą będzie inaczej i że odnajdziesz tam spełnienie. Życzę Ci tego z całego serca. Nawet byłoby fajnie, gdyby ktoś w końcu udowodnił, że gonienie za idealistycznymi fantazjami ma jakiś sens i nie jest skazane na porażkę.

Post został pochwalony 0 razy

Liczę się z tym, że może nie być kolorowo, nie jestem niestety optymistką. Happy

Chcę się wyrwać z tego miasta, bo chociaż nie lubię wcale aż tak bardzo ludzi to ich potrzebuję. To brzmi zabawnie, ale ich towarzystwo bywa dla mnie męczarnią, drażni, ale na dłuższą metę nie mogę zostawać w izolacji, bo wariuję. Nie chodzi już o złe samopoczucie, ale usycham i psychicznie, i fizycznie. Przesypiam całe dni, wymyślam jakieś dziwne rzeczy, mózg płata mi wtedy figle. Czuję się stworzona do szybszego życia, w ciągłym wirze, z różnymi ludźmi - mała, stała grupa, a reszta ciągle powinna się dla mnie zmieniać. Jeden, dwa dni na regenerację w samotności i ani jednego więcej. Musi być ze mną naprawdę kiepsko żebym czuła potrzebę tej dłuższej izolacji.

Post został pochwalony 0 razy

Vinga, opisałaś dokładnie moje życie w Warszawie! Osobiście polecam wielkie miasto, poznałam wielu fajnych i niefajnych ludzi, żyję w ciągłym biegu, nieprzerwanie chudnę z braku czasu na jedzenie, nie mam też czasu na wymyślanie sobie problemów... Wink

Post został pochwalony 0 razy

Dla mnie brzmi super, a szczególnie to ostatnie. Tongue

No cóż, przy dobrym wietrze od października będę Ci tam towarzyszyć. (;

Post został pochwalony 0 razy

Jaram się jak Rzym za Nerona! Heart

A na co się wybierasz?

Post został pochwalony 0 razy

Mam bardzo podobnie jeśli chodzi o izolację- ostatnio doszłam do wniosku, że powinnam albo mieć z ludźmi stały, codzienny kontakt, albo nie mieć go wcale i żyć w samotności. Zwykle jednak przejeżdżam się na swoich zachciankach- kiedy łaknę towarzystwa, akurat go nie mam, kiedy pragnę samotności- nagle wszyscy zaczynają mnie wyciągać z domu i zarzucać wiadomościami. W sumie największy problem mam właśnie z ludźmi- niby ich nie lubię, a jednak pragnę towarzystwa, niestety nie czuję się stuprocentowo dobrze chyba w żadnej grupie. A ludzie, których uwielbiam, zazwyczaj wzajemnie się nie znają/nie przepadają za sobą, więc o żadnej "własnej ekipie" nie ma mowy. No cóż!
Co do wielkiego miasta i jego pędu- ja u siebie tego w ogóle nie czuję. Niby różnorodność ludzi, środowisk, a tymczasem kiedy zagłębiam się w związki międzyludzkie okazuje się, że wszyscy się znają. Pędu nie czuję w ogóle, ale może dlatego, że mieszkam w raczej spokojnej dzielnicy, wszędzie chodzę na piechotkę i tak dalej. Może to i dobrze- działają mi nerwy główne ulice, mrowie ludzi, wszędzie kolejki, przepychanie, tłok w autobusach i tramwajach, ryk i zgiełk. Co innego wieczory, zwłaszcza letnie- wtedy dopiero lubię wychodzić, może dlatego, że miasto nieco pustoszeje i dopiero wtedy czuję, że ma swój klimat, który mimo wszystko kocham. Ale i tak zazwyczaj mam ochotę opuścić miasto i przenieść się w cichsze okolice.

Post został pochwalony 0 razy