Kogo boicie się najbardziej?

Ja się boję buki Grin

Mama mnie zawsze straszyła, jak byłam mała i o to tego efekty:

Ciemność. Aleksandra idzie do kuchni, widzi coś czarnego i krzyczy:
-AAaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!! Buka!!!! I haftimaki!!!!!!

Grin

Post został pochwalony 0 razy

Hatifnaty,Tulo. Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ja tam zawsze mówiłam że haftimaki, ale co tam. Robale i tyle Happy

Kończę offtop Cool

Post został pochwalony 0 razy

Ja tam najbardziej boję się tego,że kiedyś zostanę zupełnie sama *.*
A poza tym boję się Tomaszka z 'Sierocińca' i oczywiście Buki xD Hatifnatów bałam się od zawsze,pamiętam że jako dzieciak zawsze płakałam,kiedy pojawiały się Hatifnaty... No i Bobka się boję dotąd! Ostatnio oglądałam z przyjaciółkami 'Muminki' z kasety i się dziwiły,że wychodziłam co chwila po herbatę. Po prostu na tej scenie Muminków,w której Ryjek jest otoczony przez Hatifnaty i na tym odcinku,w którym Muminek i Bobek zamieniają się rolami zaczynam płakać ze strachu i nie chciałam,żeby to zobaczyły xP Poza tym boję się dziwnych ludzi...nie umysłowo chorych ani z zespołem Downa,ale jakichś zapijaczonych ze szklistym wzrokiem.

Post został pochwalony 0 razy

Tak na poważnie, to niewielu rzeczy się boję. Jednak ostatnio odkryłam jeden ze swoich lęków: cholernie boję się, że za kilka, kilkanaście lat stracę te parę ważnych mi osób, że się porozjeżdżamy po świecie (bo całej reszty żałować nie będę, a rodzina pozostanie)...

Post został pochwalony 0 razy

Villemo napisał:

	Sollenves napisał:
	Najgorsze co mogło byc, to głodny wilk z czerwonymi oczami wyskakujący z ciemności i rzucający mi się do gardła...bałam się ciemności... od urodzenia mam coś z psychą nie tak... ;( płacze

nie ty jedna, Soluś Happy

nienawidziłam ciemności z powodu bujnej wyobraźni i licznych koszmarów, a że psychę mam nie teges, to żadna nowość ^^

Boję się ciemności - pod warunkiem że do tego jest ciiiiiisza Shocked

Buki też się bałam jak byłam mała, ale największy lęk miałam przed.... Laleczką Chucky i Gremlinami... Laleczki Chucky tak się bałam, że nie mogłam spać, bo wyobrażałam sobie, że moje lalki mi powyskakują zza łózka... Shocked

Dziś się boję na pewno pająków... W ogóle jestem tchórzem Tongue

Post został pochwalony 0 razy

Jak już wspominałam,ja się boję tego,że kiedyś stracę wszystkich ważnych dla mnie ludzi. A z rzeczy codziennych-pająków O.o Ciemności nie, w swoim czasie szalałam ze strachu. Boję się tych okropnych lalek,które w filmach zabijają ludzi ^^

Post został pochwalony 0 razy

	Ginewra napisał:
	Jak już wspominałam,ja się boję tego,że kiedyś stracę wszystkich ważnych dla mnie ludzi.

Myślę, że ten lęk towarzyszy każdemu z nas... Ale nie należy się dać mu "obezwładnić" tylko teraz - póki te osoby jeszcze są - powinno się je doceniać....

Post został pochwalony 0 razy

Sago,laleczka Chucky to masakra! tez miałam taki okres,że bałam się jej panicznie.

Post został pochwalony 0 razy

Laleczka mnie śmieszy bardziej bałem się predatora (: albo Obcego , no i takich blobów z rur , taki był kiedyś horror o tym i jak mi rury burczały to się bałem do WC chodzić xD

Post został pochwalony 0 razy

Obcego się kiedyś bałam,podobnie jak wampirów xd Ale najbardziej El Ciupakabra czy jak tam się to pisze,tego czegoś,co atakuje zwierzęta i może robić się niewidzialne xd Teraz mi to wszystko przeszło,moge oglądać horrory o 1 w nocy sama w domu i po ciemku,a potem zasnąć spokojnie.

Post został pochwalony 0 razy

Na dzień dzisiejszy nie boję się niczego, ani nikogo prócz samej siebie.
Nigdy nie wiem(zwłaszcza ostatnio) co mi strzeli do głowy, i co zrobię w danej chwili...

Post został pochwalony 0 razy

Z koszmarami z dzieciństwa mogę sobie poradzić. Postacie z bajek, ciemność, filmy po północy to żaden wróg. Wink

Boję, że nie znajdę czegoś czemu mogłabym się poświęcić i kiedyś gdy będę zdmuchiwać 100 świeczek z tortu dojdę do wniosku, że nigdy nie zrobiłam nic ważnego. Potwornie zazdroszczę ludziom, którzy mają pasję, cel do którego uparcie dążą i są mu wierni. Ja mam "słomiany zapał", gwałtownie rzucam się na jakiś pomysł i równie szybko go z niego rezygnuję. Nic nie jest dostatecznie silne by mnie przy sobie zatrzymać. Sad

TARDIS napisał:

Z koszmarami z dzieciństwa mogę sobie poradzić. Postacie z bajek, ciemność, filmy po północy to żaden wróg. Wink

Boję, że nie znajdę czegoś czemu mogłabym się poświęcić i kiedyś gdy będę zdmuchiwać 100 świeczek z tortu dojdę do wniosku, że nigdy nie zrobiłam nic ważnego. Potwornie zazdroszczę ludziom, którzy mają pasję, cel do którego uparcie dążą i są mu wierni. Ja mam "słomiany zapał", gwałtownie rzucam się na jakiś pomysł i równie szybko go z niego rezygnuję. Nic nie jest dostatecznie silne by mnie przy sobie zatrzymać. Sad

Więcej słońca i pomarańczy bo w depresje wpadniesz Wink

Sam się też się do czasu do czasu boję jak o że mam tak zwane "stany" i jak nie mam nikogo blisko mnie to może być nie ciekawie.

Post został pochwalony 0 razy

TARDIS napisał:

Boję, że nie znajdę czegoś czemu mogłabym się poświęcić i kiedyś gdy będę zdmuchiwać 100 świeczek z tortu dojdę do wniosku, że nigdy nie zrobiłam nic ważnego. Potwornie zazdroszczę ludziom, którzy mają pasję, cel do którego uparcie dążą i są mu wierni. Ja mam "słomiany zapał", gwałtownie rzucam się na jakiś pomysł i równie szybko go z niego rezygnuję. Nic nie jest dostatecznie silne by mnie przy sobie zatrzymać. Sad

Mam DOKŁADNIE tak samo Happy

I tak jak Sabriel powiedziała - że boi się samej siebie - coś w tym jest i myślę, że czasem mam podobnie, bo nie raz moje zachowanie mnie baardzo zaskakuje

Post został pochwalony 0 razy