ulubione części

Sol i Villemo - moje ulubienice! Ale Marca nie trawiłam i tego całego zamieszania z Lucyferem...

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Kiedy tak sobie żyłam atechnicznie, bez neta i bez telefonu a wieczory miałam wolne, w końcu zabrałam się do czytania SoLL po raz drugi i jestem na 5 tomie i... zdecydowanie wolę tomy 4 i 5 od 1-3. Nie tylko dlatego, że jest tam Cecylia;) Poprostu jakieś takie bardziej życiowe są.

Post został pochwalony 0 razy

	Cecylia napisał:
	Kiedy tak sobie żyłam atechnicznie, bez neta i bez telefonu a wieczory miałam wolne, w końcu zabrałam się do czytania SoLL po raz drugi i jestem na 5 tomie i... zdecydowanie wolę tomy 4 i 5 od 1-3. Nie tylko dlatego, że jest tam Cecylia;) Poprostu jakieś takie bardziej życiowe są.

Zgadzam się.Te tomy ujęły mnie najbardziej,najbardziej działały mi na wyobraźnię i zmusiły do czytania kolejnych tomów i dalszych losów bohaterów.Chociaż gdy poumierali bohaterowie wymienionych przez Cecylię tomów,zrobiło się tak jakoś pusto...

Post został pochwalony 0 razy

Isadora napisał:

	Cecylia napisał:
	Kiedy tak sobie żyłam atechnicznie, bez neta i bez telefonu a wieczory miałam wolne, w końcu zabrałam się do czytania SoLL po raz drugi i jestem na 5 tomie i... zdecydowanie wolę tomy 4 i 5 od 1-3. Nie tylko dlatego, że jest tam Cecylia;) Poprostu jakieś takie bardziej życiowe są.

Zgadzam się.Te tomy ujęły mnie najbardziej,najbardziej działały mi na wyobraźnię i zmusiły do czytania kolejnych tomów i dalszych losów bohaterów.Chociaż gdy poumierali bohaterowie wymienionych przez Cecylię tomów,zrobiło się tak jakoś pusto...

Tak i było to bardzo odczuwalne. Nawet po śmierci Sol nie umiałam się jakoś wziąć za tom czwarty i bawiłam się z nim w "podchody".

Post został pochwalony 0 razy

Nie, śmierć Sol nie robiła na mnie aż takiego wrażenia jak śmierć tych bardziej życiowych postaci m.in. właśnie z tomów 4,5. Śmierć starej Liv, słodkiej opoki tak podobnej do kochanej Silje. Śmierć Cecylii, która tak dużo przeżyła a mimo to nawet jako staruszka w głębi duszy pozostała pełną energii, wigoru i dobrego humoru młódką. Zniknięcie Irji, tak pokrzywdzonej postaci, która końcem końców zyskuje nagrodę za całą dobroć i ciepło.

Post został pochwalony 0 razy

Vinga Tark napisał:

Nie, śmierć Sol nie robiła na mnie aż takiego wrażenia jak śmierć tych bardziej życiowych postaci m.in. właśnie z tomów 4,5. Śmierć starej Liv, słodkiej opoki tak podobnej do kochanej Silje. Śmierć Cecylii, która tak dużo przeżyła a mimo to nawet jako staruszka w głębi duszy pozostała pełną energii, wigoru i dobrego humoru młódką. Zniknięcie Irji, tak pokrzywdzonej postaci, która końcem końców zyskuje nagrodę za całą dobroć i ciepło.

Pod tym mogę się spokojnie podpisać. Śmierć Sol ruszyła mnie o tyle, że wyobrażałam sobie co czują jej bliscy. Natomiast kolejne odchodzące postacie Tengel, Silje, Liv, Cecylia... trudno mi sie było po tym pozbierać. Zwłaszcza podczas drugiego czytania Sagi, bo wiedziałam już co będzie i kiedy to się stanie. Mocniej to przezywałam bo było jakby bardziej rozciągnięte w czasie.

Post został pochwalony 0 razy

Mar napisał:

Vinga Tark napisał:

Nie, śmierć Sol nie robiła na mnie aż takiego wrażenia jak śmierć tych bardziej życiowych postaci m.in. właśnie z tomów 4,5. Śmierć starej Liv, słodkiej opoki tak podobnej do kochanej Silje. Śmierć Cecylii, która tak dużo przeżyła a mimo to nawet jako staruszka w głębi duszy pozostała pełną energii, wigoru i dobrego humoru młódką. Zniknięcie Irji, tak pokrzywdzonej postaci, która końcem końców zyskuje nagrodę za całą dobroć i ciepło.

Pod tym mogę się spokojnie podpisać. Śmierć Sol ruszyła mnie o tyle, że wyobrażałam sobie co czują jej bliscy. Natomiast kolejne odchodzące postacie Tengel, Silje, Liv, Cecylia... trudno mi sie było po tym pozbierać. Zwłaszcza podczas drugiego czytania Sagi, bo wiedziałam już co będzie i kiedy to się stanie. Mocniej to przezywałam bo było jakby bardziej rozciągnięte w czasie.

Miałam podobnie. I spokojnie mogę powiedzieć że te pierwsze części zdecydowanie najbardziej do mnie przemawiały, wręcz je pochłonęłam Happy

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

	Isadora napisał:
	Chociaż gdy poumierali bohaterowie wymienionych przez Cecylię tomów,zrobiło się tak jakoś pusto...

Dokładnie. Pusto i z drugiej strony okazało się, że nie jest aż słodko, że to co miało być bajką nie zawsze się dobrze kończy. Kto by pomyślał czytając po raz pierwszy o mlodziutkiej Silje, że tak się to skończy, że będzie dość długo szczęśliwie, ale nie tak jak się życzy ulubionym postaciom, gdy zamyka się książkę po ostatniej stronie. Samo odejście Sol, tak jak Vinga pisała nie zrobiło na mnie takiego wrażenia, wiadomo: żal jej było, ale dopiero śmierć takiej głowy rodziny jaką był Tengel to był niezły szok. Czytając o Sol miałam od początku wrażenie, że ta mała nie skończy za dobrze, za dużo kłopotów sobie na głowę ciągneła. Silje i Tengel - wydawało się, że będą zawsze... i właśnie takie łups sprowadza na ziemię w 4 tomie, otrzeźwia po dość bajkowych 3 tomach. I właśnie tak mi się podobają (1-3 wciąż uwielbiam, ale poprostunwolę te dalsze: 4 i 5).

Post został pochwalony 0 razy

ja najbardziej lubiłam tomy 4-13, potem te o Ingrid, im dalej tym gorzej.
pomimo tego SoLL czytam od początku, ach, nie ma to jak znów czytać 4 książki na raz <;

Post został pochwalony 0 razy

Na pewno pierwsze tomy, jeszcze z Tengelem i Silje, dalej te o Cecylii i Aleksandrze... "Kwiat wisielców" również lubiłam, "Dom upiorów" także... "Skrzydła kruka" - bałam się przy czytaniu, ale świetny tom... 29, 30... Happy