ulubione części

	Sabriel napisał:
	A taka głęboka analiza SoLL mnie nie pociągała nigdy, mam nadzieje że nie obrażę tym fanów SoLL, ale Margit pisze zbyt płytko abym z jakąś większą fascynacją się w jej twórczość wgłębiła..

Sabriel,wyjęłaś mi to z ust! Happy

Post został pochwalony 0 razy

To jasne, ze Saga nie jest jakimś głebokim dziełem literackim. Ale taka wyraźna nielogiczność w budowie fabuły, razi nawet w Sadze!!!

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

	Sabriel napisał:
	A taka głęboka analiza SoLL mnie nie pociągała nigdy, mam nadzieje że nie obrażę tym fanów SoLL, ale Margit pisze zbyt płytko abym z jakąś większą fascynacją się w jej twórczość wgłębiła.. SoLL i poszczególne przygody tomów traktowałam dość na luzie że tak powiem..

O właśnie. A ja w sumie tak genaralnie poza walką dobra ze złem i nie wiem, walką o miłość, że się uda tylko trzeba walczyć, dbać itp... to nie doszukuję w Sadze jakichś głębszych przesłań. Wiadomo SoLL zostawia ślad po sobie, pamięta się te książki chyba przez całe życie (bo jak zapomnieć o przeczytaniu 47 tomów?). Ja tak jak Snajper dziś zamulam i spać mi się chce i szczerze mówiać nie jestem w stanie się już nawet skupić żeby poczytać wszytskie posty o SoLL, ale nadrobię. Ale przeżywanie jakich drobnych nieścisłości to nie w moim stylu, jakoś nie wiem... może gdybym była na świeżo po przeczytaniu, to może... Ale jakoś teraz dość chłodno wiele rzeczy odbieram...

Post został pochwalony 0 razy

Ja się też kurde zastanawiam czy Wy to z książka w dłoniach piszecie czy jak? A może z moją pamięcią coś nie tak...? Bo ja nie kojarzę szczegółów z SoLL jakimi Wy zapodajecie ;|

Post został pochwalony 0 razy

	Sabriel napisał:
	Ja się też kurde zastanawiam czy Wy to z książka w dłoniach piszecie czy jak? A może z moją pamięcią coś nie tak...? Bo ja nie kojarzę szczegółów z SoLL jakimi Wy zapodajecie ;\|

kurcze mam tak samo a nawet jeszcze gorzej , bo bardzo często muszę do książki zaglądnąć by sobie coś przypomnieć....

Post został pochwalony 0 razy

Ze mną jest różnie.Są szczegóły.które utkwiły mi na dobre w pamięci,do niektórych muszę wracać,żeby sobie przypomnieć.I zgodzę się z Cecylią - SoLL nie jest jakimś wybitnym dziełem literackim,choć zapada w pamięć i serce,a to dlatego,że opowiada o ludzkich namiętnościach,emanuje człowieczeństwem,no i ma 47 tomów...

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio przeczytałam znów całą SoLL i stwierdzam,że moje ulubione tomy to:
'Zauroczenie'-wiadomo,za Tengela i Silje. Poza tym do pierwszej części zawsze czuje się jakiś sentyment.
'Grzech śmiertelny'-nigdy mi się nie znudzi,jeden z niewielu tomów o zwyczajnych Ludziach Lodu,który naprawdę lubię.
Wszystkie tomy,w których występują Dominik i Villemo,moje dwie ulubione postacie-tzn. od 'Zimowej zawieruchy' aż do 'Ostatniego rycerza'.
'Kwiat wisielców'-za wspaniałą Ingrid,uwielbiam ją.
'Demon i panna'-lubię czytać o Vindze,bawią mnie jej rozmowy z Heikem
'Anioł o czarnych skrzydłach'-po prostu lubiłam Tulę,min. za to,że nie była ani piękna,ani wyjątkowo brzydka-wreszcie jakaś odmiana.
'Demon nocy'-Tamlin i Vanja to jedna z najwspanialszych par moim zdaniem.
'Magiczny księżyc'-kolejny nietypowy wątek,bardzo mi się podoba.
Oj,ale się rozpisałam xD

Post został pochwalony 0 razy

Skończyłam 34 część, a więc do tej pory mogę powiedzieć, że najbardziej podobały mi się (mimo tego, że każda tak naprawdę ma swój urok - mniejszy bądź większy):
- "Zauroczenie" - tak jak już było stwierdzone - od tego się wszystko zaczyna i później kolejno dzieje najbliższych potomków Tengela i Silje..... wszyscy cudowni i bardzo pochłaniały mnie ich losy, w tym najbardziej chyba Sol, Liv i Daga, Cecylii i Alexandra, Tarjeia
- "Samotny" - historia Mikaela wzruszyła mnie wielokrotnie do łez !
- "Gorączka" - miłość Villemo i Dominika była po prostu piękna i namiętna, pokazuje, że prawdziwa miłość przetrwa wszystko, ich dzieje czytałam z zapartym tchem:)))
- "Ogród śmierci" - wędrówka Shiry skłania do refleksji nad własnym życiem, poza tym historia jej i Mara jest naprawdę poruszająca.. To jest coś niesamowitego, mega wzruszającego i pięknego, kiedy istota, która wydaje się taka zła potrafi tak kochać.. zawsze mnie to rozczulało Happy

))
- Heike - nie będę tu wymieniać dokładnie żadnej z części, po prostu ogółem jego losy jako osoby mnie niezwykle wzruszały i przyjemnie mi się czytało. Kiedy umierał płakałam jak dziecko
- "Martwe wrzosy" - za bardzo rzeczywistą fabułę, pokazanie w wyrazisty sposób codziennych zmagań no i - miłość, która była jak najbardziej rzeczywista i wzruszająca. Zgadzam się ponadto, że Kol = idealny facet !! Grin

- "Anioł o czarnych skrzydłach" - Tuli nie da się nie zauważyć Happy

) poza tym mimo całej fantastyki fajnie oddane jest "rozchwianie emocjonalne" - myślę, że bliskie wielu nastolatkom - nie obrażając nikogo:) - sama to przecież przechodziłam
- "Miłość Lucyfera" - jak już wspominałam wcześniej, rozczula mnie kiedy ktoś ZŁY okazuje się, że potrafi tak szczerze kochać... no po prostu wymiękam.. Poza tym Marcel wydał mi się tak fascynującą osobą - o dwóch obliczach, łagodne i czułe a to to drugie niebezpieczne (ale nie dla ukochanej) i przy tym jakże seksowne...mmmrrrrr..... Grin

- "Demon nocy" - uzasadnienie w sumie podobne do tego wyżej, aczkolwiek uczucie jakie połączyło Vanję i Tamlina było niezywkłe i do tego ten erotyzm..... rewelacja !!!

No i póki co to byłoby chyba na tyle.... czytam dalej Grin

aż się boję co będzie dalej, po Waszych opiniach :p

Post został pochwalony 0 razy

Uwielbiam bodajże 29 część - miłość Lucyfera. Poprostu zszokowała mnie... To, że Marcel okazał się Lucyferem, był przedstawiony jako osoba z uczuciami, a nie jak diabeł; poprostu zachwyciłam się tą częścią. I dała do myślenia o Bogu i Lucyferze, nie ma co.
część 41- Góra Demonów - rozwikłanie zagadki Ludzi Lodu, pojawienie się Tuli i Demonów, Historia Runego. A tak w ogóle Rune najbardziej mnie zaciekawił. Na początku myślałam, że chodzi o Lucyfera, ale później zorientowałam się, że on nie był z LL od zawsze. Zaczęłam myśleć nad słowami, że jest to osoba starsza od Adama i Ewy, samo imię Rune też mi się podsunęło. No i zaskoczona stwierdziłam, że chodzi o Alraunę.. Popłakałam się wtedy... Historia Targenora też była piękna, a imię jego siostry - Tiili - Mały kwiatek... sama nazwałabym tak swoją córeczkę Tongue

No ale synek napewno będzie Marcel - po Lucyferze Tongue

aktualnie jestem na 42 części i jakoś nie chcę kończyć...

Tobba napisał:

Uwielbiam bodajże 29 część - miłość Lucyfera. Poprostu zszokowała mnie... To, że Marcel okazał się Lucyferem, był przedstawiony jako osoba z uczuciami, a nie jak diabeł; poprostu zachwyciłam się tą częścią. I dała do myślenia o Bogu i Lucyferze, nie ma co.
część 41- Góra Demonów - rozwikłanie zagadki Ludzi Lodu, pojawienie się Tuli i Demonów, Historia Runego. A tak w ogóle Rune najbardziej mnie zaciekawił. Na początku myślałam, że chodzi o Lucyfera, ale później zorientowałam się, że on nie był z LL od zawsze. Zaczęłam myśleć nad słowami, że jest to osoba starsza od Adama i Ewy, samo imię Rune też mi się podsunęło. No i zaskoczona stwierdziłam, że chodzi o Alraunę.. Popłakałam się wtedy... Historia Targenora też była piękna, a imię jego siostry - Tiili - Mały kwiatek... sama nazwałabym tak swoją córeczkę :P
No ale synek napewno będzie Marcel - po Lucyferze :P

aktualnie jestem na 42 części i jakoś nie chcę kończyć...

Górę Demonów również bardzo lubię-historia Didy mi się bardzo podobała,ale Tiili mnie irytowała jak nie wiem co.

Post został pochwalony 0 razy

	Tobba napisał:
	Uwielbiam bodajże 29 część - miłość Lucyfera. Poprostu zszokowała mnie... To, że Marcel okazał się Lucyferem, był przedstawiony jako osoba z uczuciami, a nie jak diabeł; poprostu zachwyciłam się tą częścią. I dała do myślenia o Bogu i Lucyferze, nie ma co.

DOKŁADNIE TAK SAMO MAM !! Grin

to była zdecydowanie moja ulubiona część Happy

- ze względu na Lucyfera, bo właśnie takie historie kręcą mnie najbardziej Happy

Do Góry demonów nie dotarłam jeszcze... Jestem na 38 "Urwany Ślad" i nie mogę ruszyć dalej :/

Post został pochwalony 0 razy

Ja co pójde do biblioteki to akurat nie ma tych części, które czytam no ale...
aaa i zapomniałam o najważniejszym ! Heike ! jego losy były świetne, najlepsza osobowość w całej sadze... Czytając o jego losach z Alrauną, aż sama ją kupiłam ( srebrna, bo srebrna, ale jest; no i nazwałam ją Tiili oczywiście Happy

) A jego miłośc do Vingi - aż samemu chciałoby się taką przeżyć. W ogóle po przeczytaniu sagi, nie kręca mnie już Ci "zwykli" kolesie, aż żal, że nie ma takiego Heikego...
A tak apropo to czy Heike nie czyta się tak jak imię Heidi tzn Hajke? bo z tego co wiem to imię Heidi wymawia się Hajdi i jest tam połącznie ei jak w imieniu naszego boskiego Happy

Może ktoś wie? w ogole ciekawi mnie jak się wymawia niektóre imiona

No to ja mam odwrotnie, bo jakoś mi ten Lucyfer nigdy nie podchodził. Jedna ze słabszych części jak dla mnie.

Post został pochwalony 0 razy

	Mar napisał:
	No to ja mam odwrotnie, bo jakoś mi ten Lucyfer nigdy nie podchodził. Jedna ze słabszych części jak dla mnie.

Część o Lucyferze jest bardzo dobra,ale mnie irytowało jego późniejsze panoszenie się,tzn. na samym końcu.

Post został pochwalony 0 razy

	Mar napisał:
	No to ja mam odwrotnie, bo jakoś mi ten Lucyfer nigdy nie podchodził. Jedna ze słabszych części jak dla mnie.

Mam tak samo jak Mar. Lucyfer został przedstawiony może jako osoba z uczuciami, ale taka mimoza. Ciapciak, a nie zbuntowany anioł!

Post został pochwalony 0 razy