teksty, które urzekły.

Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta;
Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku
I nosi ciągłe wieści. Wiem, kiedy w ogródku,
Wiem, kiedy płaczesz w cichej komnacie zamknięta;

Wiem, o jakiej godzinie wraca bolu fala,
Wiem, jaka ci rozmowa ludzi łzę wyciska.
Tyś mi widna jak gwiazda, co się tam zapala
I łzę różową leje, i skrą siną błyska.

A choć mi teraz ciebie oczyma nie dostać,
Znając twój dom - i drzewa ogrodu, i kwiaty,
Wiem, gdzie malować myślą twe oczy i postać,
Między jakimi drzewy szukać białej szaty.

Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć,
Osrebrzać je księżycem i promienić świtem:
Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić i położyć
Pod oknami, i nazwać jeziora błękitem.

Potem jezioro z niebem dzielić na połowę,
W dzień zasłoną gór jasnych, w nocy skał szafirem;
Nie wiesz, jak włosem deszczu skałom wieńczyć głowę,
Jak je widzieć w księżycu odkreślone kirem.

Nie wiesz, nad jaką górą wschodzi ta perełka,
Którąm wybrał dla ciebie za gwiazdeczkę-stróża?
Nie wiesz, że gdzieś daleko, aż u gór podnóża,
Za jeziorem - dojrzałem dwa z okien światełka.

Przywykłem do nich, kocham te gwiazdy jeziora,
Ciemne mgłą oddalenia, od gwiazd nieba krwawsze,
Dziś je widzę, widziałem zapalone wczora,
Zawsze mi świecą - smutno i blado - lecz zawsze...

A ty - wiecznie zagasłaś nad biednym tułaczem;
Lecz choć się nigdy, nigdzie połączyć nie mamy,
Zamilkniemy na chwilę i znów się wołamy
Jak dwa smutne słowiki, co się wabią płaczem.

Nad jeziorem Leman, d. 20 lipca 1835 r.

Juliusz Słowacki "Rozłączenie"

Nie wiem dlaczego ale uwielbiam ten wiersz Happy

Post został pochwalony 0 razy

Wzięło mnie na wiersze tego pana...
Jonasz Kofta
Cztery ściany świata

Przed ścianą dźwięku stoją głusi
Modlą się do muzyki
Kiedy nie pragniesz, kiedy musisz
Lepiej być nikim

Przed ścianą płaczu stoją błazny
Śmieszą ich cieni własnych podrygi
A śmiech ich pusty, śmiech ich straszny
Lepiej być nikim

Przed ścianą światła stoją ślepi
I patrzą bez zmrużenia powiek
O tym co świeci wiedzą lepiej
Niż zwykły człowiek

Pod ścianą straceń stoi heros
Patrzy oprawcom w oczy
Pali ostatni swój papieros
Na skraju nocy

Jest świat ze ścian
Rosnących w górę
W nim traci wartość słowo
Ja stoję przed zwyczajnym murem
I walę w niego głową

Post został pochwalony 0 razy

Elisabet, śliczne to jest * . *

Post został pochwalony 0 razy

Nawet jeden mały Gest...
Jeden dotyk Nieba...
żeby znaleźć w każdym z Nas...
Jeden wspólny wielki Raj, który da nam skrzydła...
i pozwoli dotknąć gwiazd...
To dla Takich chwil - całe życie wędrówką...

Jeden Dar, jedno własne skrzydło, żeby potem poczuć wiatr...
To dla Takich chwil - całe życie w szaleństwie...

Oto mam moje Małe Niebo...
Oto mam moje Małe Piekło...
Oto mam moją Wielką Ziemię...
Oto mam moje Małe Niebo...
Oto mam moje Małe Piekło...
Oto mam moją Własną Ziemię...
Dlaczego spadam...?

Jeden świt... żeby wznieść się ponad mrok...
Śpij Aniele mój...
Może sen uchroni Cię przed moim złem...

Oto mam moje Małe Niebo...
Oto mam moje Małe Piekło...
Oto mam moją Wielką Ziemię...
Oto mam moje Małe Niebo...
Oto mam moje Małe Piekło...
Oto mam moją Własną Ziemię...
Dlaczego spadam...?

Jeden Mały Wielki Świat...
Dziwny świat w szaleństwie...
Oszukując rajem... niespełnionych marzeń...
Tutaj dzień po dniu...
gaśnie To, co sprawia, że przemija ból...

Hunter "Pomiędzy niebem a piekłem"

Post został pochwalony 0 razy

Kocham tę piosenkę Happy

Post został pochwalony 0 razy

Tula napisał:

Jestem Julią
mam lat 23
dotknęłam kiedyś miłości
miała smak gorzki
jak filiżanka ciemnej kawy
wzmogła
rytm serca
rozdrażniła
mój żywy organizm
rozkołysała zmysły

odeszła

Jestem Julią
na wysokim balkonie
zawisła
krzyczę wróć
wołam wróć
plamię
pogryzione wargi
barwą krwi

nie wróciła

Jestem Julią
mam lat tysiąc
żyję -

*mój ulubiony wiersz Haliny Poświatowskiej*

Mój też! Tula-kocham cię! ;**

Post został pochwalony 0 razy

Z małą pomocą mojej (nietypowej) polonistki wybrałam wiersze na konkurs... Dwa. W/w Cztery ściany świata i...

Jonasz Kofta (oczywiście)
Cięcie

Twarz błazna rozpłaszczona na witrynie
Podgląda cię, kobiecy manekinie
A od szkarłatu twoich warg
Błazeński poczerwieniał kark
Ukradnie kiedyś nogę ci w zamęcie
Chichocąc albo łkając
Cięcie!

Na długim, szarym, wąskim świtu moście
Pół nocy stoją jacyś smutni goście
Czekają tak na pierwszy błysk
A potem głową w dół - bryzg!
To rzeka czarna woła do nich - chcę cię
Łopocą im nogawki
Cięcie!

Ta winda, która co dzień zjedziesz na dół
Pewnego dnia opuści ziemski padół
Trzy piętra minie, potem pół
A potem parter, ciągle w dół
Ktoś powie miło, widząc twe napięcie:
Witamy pana w piekle
Cięcie!

Odejdźcie, sam zostaną na okręcie
Cięcie!

A teraz trzeba dużo, dużo snu
Cięcie!
Przez pół

Post został pochwalony 0 razy

Świetne te utwory, w dodatku dość skomplikowane w wymowie , napisz jak ci poszło :]

Post został pochwalony 0 razy

Tuwim Julian, Erotyk

Już się o grzechy noce proszą,
Już z wiosny znów jak z bólu krzyczę,
Nieubłaganą mnie rozkoszą
Zakuj w ramiona ratownicze!
A jeśli zacznę się na nowo
Wyrywać zbuntowanym ciałem,
Powiedz mi wreszcie pierwsze słowo,
Którego nigdy nie słyszałem.
Bo znów pogański samum wieje
W pędach, zawrotach, burzach, blaskach!
Pamiętaj: kiedy znów zdziczeję,
Odrzyj mnie z wichrów i ugłaskaj!

Post został pochwalony 0 razy

Hmm, to a propos avka?

a tak serio, wiersz ciekawy, sporo emocji.

Post został pochwalony 0 razy

heh to faktycznie pasuje Wink

ale nie robiłam tego celowo.

lubię takie mocne przesłania.

Post został pochwalony 0 razy

W starej klatce
W strugach deszczu
Twoja miłość uwięziona
Tylko jedną panią ma
Złote serce,
Które do stóp jej złożyłeś
Popękało zanim zrozumiałeś ,że
Ona zniszczy ciebie
Każdym krokiem
Każdym gestem
Ona zniszczy ciebie
Każdym słowem
Urzeczony jej melodią
Spijasz dźwięki
Omamiony niepoznaniem
Kusisz los
Od radości do cierpienia
Krótka droga
Sam pokonasz ją
Choć zakończenie znasz
Ona zniszczy ciebie
Każdym słowem
Każdym gestem
Ona zniszczy ciebie
Każdym słowem
W starej klatce
W strugach deszczu
Twoja miłość uwięziona
Tylko jedną panią ma

Artrosis "Omamiony"

Post został pochwalony 0 razy

Bo bardzo ten wiersz lubię, jak zresztą wiele innych tego pana.

Przypadek
Kofta Jonasz

Największym artystą
Jest przypadek
Gdy rzeczywistość
Bije cię w zadek
Nim wyobraźnia się w formę
Przyoblecze
Widzisz wyraźnie
Jak mało wiesz człowiecze
Fakt taki stworzy
Nie dzieło czy eksponat
Bo sztuka może
Psu wypaść spod ogona
Gdy biorą w łeb
Teorie twe najrzadsze
Nie wściekaj się
Że życie jest bogatsze
Zarozumialcze
Najprostszą dam ci radę:
Największym artystą
Codziennym artystą
Złośliwym artystą
Jest przypadek

Ktoś rozlał atrament
To bukiet czarnych róż
Ta na suficie plama
To mapa ciepłych mórz
Na pianę piwa
Opada gradem
Kwiat z kasztanowca
Koło budki
Wielkim artystą jest przypadek
Człowiek artystą jest malutkim

Twoje paletko zrudziałe
W jesień tak późny las
Za oknem tańczy gałąź
Wachlarz dalekich gwiazd
Twoja dziewczyna
Ma usta blade
Jak Primavera
Boticellego
Wielkim artystą jest przypadek
Każe prawdziwym powstać piegom

Zarozumialcze
Najprostszą dam ci radę:
Największym artystą
Codziennym artystą
Złośliwym artystą
Jest przypadek

***
O, jestem wpół do tysiaka ^^

Post został pochwalony 0 razy

"Ktoś rozlał atrament
To bukiet czarnych róż"

ten fragment wymiata xD

Post został pochwalony 0 razy

''Przemoczony poeto siądź,
skończ ten swój niezwykły wiersz.
Pusta kartka i tylko znów ogarek świecy.
Dla ciebie dziś kupiłam ten zielony szal.
Ostatnie jabłka z drzew postrącał wiatr,
a miałeś zerwać.
Zbyt mało ciebie mam.
Kilka mądrych zdań,
to wszystko. ''

Fragment piosenki 'Czas rozpalić piec'

Post został pochwalony 0 razy