teksty, które urzekły.

Wspaniały ten kawałek Szymborskiej! Smutny i ciepły jednocześnie.
A ja akurat jestem w klimacie, bo zabrałam się za czytanie "kocich kryminałów".

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Wiersz Szymborskiej piękny... bardzo mi się podobał.

Depeche mode... Lubię, ale teksty wolę w oryginale czytać;p

Post został pochwalony 0 razy

Wspaniały ten wiersz Szymborskiej! *.*

Idylla maleńka taka:
Wróbel połyka robaka,
Wróbla kot dusi niecnota,
Pies chętnie rozdziera kota.
Psa wilk z lubością pożera,
Wilka zadławia pantera,
Panterę lew drze na ćwierci,
Lwa - człek; a sam po śmierci
Staje się łupem robaka.
Idylla maleńka taka.

Mikołaj Biernacki

Post został pochwalony 0 razy

No cóż,naga prawda!Ale humoru mi to nie poprawiło... Sad

Post został pochwalony 0 razy

Znam to dawno dawno xD świetna jest "idylla" na pamięć mam wklepane Wink

Post został pochwalony 0 razy

Smutno mi, Boże!

Dla mnie na zachodzie
Rozlałeś tęczę blasków promienistą;
Przede mną gasisz w lazurowéj wodzie
Gwiazdę ognistą...
Choć mi tak niebo ty złocisz i morze,
Smutno mi, Boże!

Jak puste kłosy, z podniesioną głową
Stoję rozkoszy próżen i dosytu...
Dla obcych ludzi mam twarz jednakową,
Ciszę błękitu.
Ale przed tobą głąb serca otworzę,
Smutno mi, Boże!

Jako na matki odejście się żali
Mała dziecina, tak ja płaczu bliski,
Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali
Ostatnie błyski...
Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze,
Smutno mi, Boże!

Dzisiaj, na wielkim morzu obłąkany,
Sto mil od brzegu i sto mil przed brzegiem,
Widziałem lotne w powietrzu bociany
Długim szeregiem.
Żem je znał kiedyś na polskim ugorze,
Smutno mi, Boże!

Uwielbiam ten wiersz, taki spokojny, ech
Grin

Piękny! Ja mam zresztą słabość do Słowackiego. Mimo, że miejscami trochę ckliwe te jego wiersze, ale jakoś mi to nie przeszkadza.

Post został pochwalony 0 razy

Ech,od razu poznałam,że to Słowacki:)
Tez jakoś do mnie trafił,choć nie przepadam za romantyczną(w sensie epoki) pompatycznoscią.

Post został pochwalony 0 razy

	Isadora napisał:
	Tez jakoś do mnie trafił,choć nie przepadam za romantyczną(w sensie epoki) pompatycznoscią.

ja tez i właśnie nie wiem co mi się tak bardzo w tym wierszu podoba, chyba Słowacki po prostu umiał pisać...

Trafiło do mego serca Immortality - Celine Dion

Oto kim jestem,
I to wszystko co wiem,
I muszę wybrać jak chcę żyć,
Dla wszystkiego co mogę dać,
Iskra powodująca ogromny wzrost mocy.

I będę walczyć o moje marzenia jeżeli będę mogła,
Symbol mojej walki w tym kim jestem,
Ale Ty jesteś tylko mój,
I muszę iść za drogą pełną kłamstw
I nie pozwolę, aby serce przejęło kontrolę nad moją głową,
Ale Ty jesteś tylko mój,
I nie powiemy: do widzenia,
I wiem kim powinnam być.

Nieśmiertelność...
I przechodzę moją podróż przez wieki,
I trzymam moje wspomnienia z tobą w sobie,

Spełnić Twoje przeznaczenie,
Jest tutaj rozbiegane dziecko,
Moja burza nigdy się nie skończy,
Moja walka jest w wietrze,
Król serc robi dziwne żarty,
Ale nie mówmy sobie: do widzenia,
Stworzę im wszystkie wspomnienia o mnie.

"Ponieważ znalazłam marzenie, które musi stać się prawdą"
Każda cząstka mnie musi to widzieć całkowicie,
Ale Ty jesteś tylko mój
Przykro mi, ale nie mam roli do grania w miłość,
Ręka przy moim sercu, znajdę moją drogę,
I sprawię, że mi ją da

Nieśmiertelność
Jest wizja i ogień wewnątrz mnie
Trzymam wspomnienia z Tobą i mną w środku,
I nie powiemy sobie do widzenia,
Nie powiemy sobie do widzenia,
Z całą miłością dla Ciebie
I co jeszcze możemy zrobić
Nie powiemy sobie do widzenia

(tłumaczenie, chyba w miarę poprawne xD)

Post został pochwalony 0 razy

Lucifer - Tadeusz Miciński

Jam ciemny jest wśród wichrów płomień boży,
lecący z jękiem w dal - jak głuchy dzwon północy -
ja w mrokach gór zapalam czerwień zorzy
iskrą mych bólów, gwiazdą mej bezmocy.

Ja komet król - a duch się we mnie wichrzy
Jak pył pustyni w zwiewną piramidę -
ja piorun burz - a od grobowca cichszy
mogił swych kryję trupiość i ohydę.

Ja - otchłań tęcz - a płakałbym nad sobą
jak zimny wiatr na zwiędłych stawu trzcinach -
jam blask wulkanów - a w błotnych nizinach
idę, jak pogrzeb, z nudą i żałobą.

Na harfach morze gra - kłębi się rajów pożoga -
i słońce - mój wróg słońce! wschodzi wielbiąc Boga.

[cos co ostatnio znowu mi nie daje zyc Tongue

]

Post został pochwalony 0 razy

Podoba mi się! No i pasuje do tego forum Smile

Post został pochwalony 0 razy

Wrzucam mój ukochany wiersz, ale piszę go z pamięci, więc interpunkcja kulawa Smile

Coraz dłużej nie mogę zasnąć
Noc jest trumną nad sercem zamkniętą
Nocne myśli, jak cmentarz, pachną
Macierzanką, piołunem i miętą

Zrywam suche badyle i chwasty,
Zioła gorzkie, którem znał przed laty
Moje słowa nocą nad miastem
Wyrastają jak czarne kwiaty

Kwiaty mówią, że radość pierzcha
Jak mgła lekka pod wiatru tchnieniem
Że, jak słońce zbroczone o zmierzchu,
Moja głowę pochyla znużenie

Oto idę spokojnie na zachód
W pustce głuchej pod niebem cichym
Na cmentarzu dalekich zapachów
Niepojętą goryczą oddycham

Przysłuchuję się wonnym dziewannom,
Żółtym dzwonkom na nagich badylach
Cień złowieszczy kołysze się za mną
Coraz niżej ku ziemi się schylam

Chmura pełznie liściem łopucha
Dymem czarnym nad słońca zgliszczem
W piszczel ostu przeciągle, głucho
Wicher prędki nad polem świszcze

I rozlewa się krew wieczoru
Jak czerwone jarzębin korale
I ust piołun wysącza gorycz
I zakwita kwiat serca – szalej

Róża polna gałęzią cierniową
Wrosła we mnie bym nie mógł odejść
To dlatego krwawi każde słowo
To dlatego tak boli młodość

O, jak pachną okrutne zioła!
Dzwoni głucha pustka nade mną
Szumią skrzydła czarnego anioła
Przelatuje nad sercem bezsenność

I drży serce i lęka się nocą
I niczego nie umie zapomnieć
Ten wiersz napisałem przemocą
I ten wiersz mówi tylko o mnie

Post został pochwalony 0 razy

Mar,a czyj to wiersz?Leśmiana raczej nie,choc podobny w duchu ; może Staffa?

Post został pochwalony 0 razy

To "Zioła" Władysława Broniewskiego. Biorąc pod uwagę jego wojenno - rewolucyjną twórczość nie spodziewałabym się po nim takiego wiersza, a jednak! Smile

Post został pochwalony 0 razy