Śmierć w SoLL

No ale jakieś czarne owce muszą być w rodzinie, bo inaczej Saga byłaby nudna. Może Sunniva nie była tyle co czarna owca, ale sama w sobie była po prostu nudna Cool

Post został pochwalony 0 razy

Dokładnie Tulo, muszą być te przysłowiowe przygłupy, jeszcze większe przygłupy, zwyczajni, muszą być ci inteligentni, wspaniali, cudowni itd...
Jedni umierają młodo nie zasłużenie, jedni żyją z 70/80 lat, inni w ogóle rodzą się martwi... tak jest ciekawiej.

Post został pochwalony 0 razy

Mnie zdenerwowała jedna rzecz. Taka szybka śmierć Elisabet i Vemunda. Przecież oni byli parą, dla której Margit poświęciła jedną część! A potem... tak po prostu zniknęli i zostawili córkę ;(

Post został pochwalony 0 razy

Nie ma ludzi, którzy nas w pełni zaspokajają... zawszezrobią coś, co wg nas można by zrobić lepiej. Ale i tak SoLL jako całokształt i to dokananie Margit jest pełne podziwu! Nawet mimo takiego przypału jak śmierć Vemunda i Elisabet.

Post został pochwalony 0 razy

ostatnio czytam SoLL od poczatku ;[ śmierć Silje i Tengela przepłakałam znów x(

Post został pochwalony 0 razy

Tak....za każdym razem emocje są równie silne. *podaje Villemo samolot załadowany chusteczkami*

Post został pochwalony 0 razy

*łapie* przede mną dużo jeszcze takich chwil... Sad

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Villemo dnia Śro 22:50, 09 Kwi 2008, w całości zmieniany 1 raz

płakałam kiedy umierali: -sol (nie mogłam się opanować i płaczę za każdym razem kiedy to czytam,to pożegnanie z are samo w sobie jest wzruszające)
-villemo i dominik ( ona nie mogła się pogodzić z jego odejściem, w tym fragmencie zawarto całą jej rozpacz,jej tragizm i m iłość do dominika)
-vinga
-heike ( chciał umrzeć w grastensholm,bo kochał tamte strony)
-tengel i silje (on nie mógł patrzeć jak ona odchodzi więc otruł ich oboje)
- saga (przyleciały po nią czarne anioły, żal mi było małego henninga)
- vanja (miała takie tragiczne życie,nie mogła być z tamlinem mimo,że go kochała)
mimo,że nigdy nie lubiłam solve to płakałam jak umierał. kiedy w ostatniej chwili życia odkrył gdzie spoczywa tengel zły........w jego śmierci było tyle tragizmu. do końca był pewnien,że dzięki swej mocy zdoła się uwolnić,ale w tym przypadku margit zastosowałą stwierdzenie zło zawsze przegrywa.....

No cóż, dla mnie śmierć Sagi ( Vanji z resztą też) nie była szczególnie wzruszająca. To już bardziej wzruszyłam się czytając o śmierci Henninga..
Ubolewam że nie było nic o Shirze i Marze ale cóż, jak wspomnieliśmy już wcześniej niektóre postacie potraktowano bardzo marginalnie...

Post został pochwalony 0 razy

Prawie zawsze płakałam gdy odchodzili...
Gdy Tengel tylko okłamał Silie co do Kolgrima nie mogłam czytać przez łzy... oO.
Śmierć Villemo - bezradna staruszka brnąca w śniegu i powtarzająca 'Dominiku, przecież mieliśmy umrzeć razem!', byle tylko dojść do ukochanego - piękne.
Mimo wszystko uważam, że śmierć np Liv, była za mało opisana. Tak, jakby nie była nikim szczególnym [no może nie była, ale jednak]. Strasznie głupio mi się to czytało.
A jak ryczałam podczas śmierci Sol. ojeju. XD
Może wydawać się to głupie i dziecinne, ale przywiązywałam się do niektórych postaci i było mi żal gdy odchodziły.

Ja się tradycyjnie zalewam łzami przy Tengelu i Silje. Przy Vindze także, chociaż mam wrażenie, że bardziej wzrusza mnie rozpacz, jaka odczuwa Heike, niż śmierć Vingi. No i Tarjei, Mattias, Kaleb, Sol, Villemo To niesamowite, jak mocno te książki na mnie działają. Ja widzę te postacie, znam je i strasznie się do nich przywiązuję. Może to rzeczywiście dziecinne, ale nic na to nie jestem w stanie poradzić.

Post został pochwalony 0 razy

	Kasia napisał:
	Może wydawać się to głupie i dziecinne, ale przywiązywałam się do niektórych postaci i było mi żal gdy odchodziły.

Mnie się taka reakcja wcale nie wydaje głupia czy dziecinna,miałam tak samo. Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ja też uważam to za całkiem normalną rzecz, mimo, że niektórzy uznają to za głupie płakać czytając książkę.
Ile to łez wylałam przy SoLL... gdy zniknęła Sol, gdy umarli Tengel i Silje... trochę tego było Sad

Post został pochwalony 0 razy

Dla mnie płakanie przy książce jest jak najbardziej normalne. Osoba, która płacze njp. podczas śmierci jakiegoś bohatera książkowego, jest dla mnie uczuciowa i wiem, że kocha książki, oraz czyta je z pasją.

Post został pochwalony 0 razy

Ech moja kumpela pożera książki, a sama uważa że płakanie przy nich nie jest dla niej.
Jedni są wrażliwi, inni mniej i tyle...

Post został pochwalony 0 razy