Senne rojenia Sol Skywalker...

,,Łzy palą skórę twarzy,
zagryzam mocno wargi, aż do krwi.
Czuję jej słodki smak.
W strugach deszczu
moje łzy,
moja krew,
moje ciało
spadna do morza.''

Sol, uwielbiam Twoje wiersze! Są takie... obrazowe, działają na psychikę, wyobraźnię, zmysły...

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

	Villemo napisał:
	Moja droga Cecylko, Sol wchodzi tu tak często jak tylko może, ale ze względu na ograniczenie brak kompa nie da rady bywać na co dzień. Niemniej jej twórczość polecam

Wiem i rozumiem (sama miałam dłuuuuugaśną przewrę swego czasu od neta). Ale jesli się pojawi, to Solciu ja proszę o jeszcze, jeszcze:)

Post został pochwalony 0 razy

Jejo, ale Wy kochane jesteście! Cieszę się, że się wam podoba moja twórczość ;p Może niedługo wrzucę coś jeszcze. xD

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Sol dnia Pon 22:12, 29 Gru 2008, w całości zmieniany 1 raz

	Sol napisał:
	"Testament" Dajcie mi pić z zatrutej rzeki! Przebijcie me serce sztyletem! Spalcie mnie na stosie I usypcie mi kurhan! Przede wszystkim Uciszcie krzyk mojej duszy I pozwólcie płynąć krwawym łzom...

Geneza tego mi się podoba:P Aczkolwiek, sam wiersz jeśli mam być szczera, już mniej.

	Sol napisał:
	"Przemiany" Chłód serca może zmienic się w żar nienawiści. Strach przeistacza sie w gniew. Gniew przybiera postac złego chochlika. Złośliwośc prowadzi do niebezpiecznych i nieodwracalnych procesów... ...zatracania się duszy, wyzbycia się człowieczeństwa, zniewolenia przez Ciemnośc...

To już się mi bardziej podoba, aczkolwiek ten koniec jakiś taki... Hm, no mógłby być inny;] A może po prostu ja się nie znam. Nie umiem sama wierszy pisać...

	Sol napisał:
	"Zabij mnie!" Tak zabij! Zabij mnie, bym juz nie cierpiała! Zabij z premedytacją, Z zimną krwią, z szyderczym uśmiechem na twarzy. Zabij i poczuj złośliwą satysfakcję! Zabij mnie...! Uwolnij, wyrwij moją duszą...! Zaklinam Cię! Zrób to! Zabij!!!

Wybacz Milenko... (jeśli tak wolno mi się do Cię zwrócić tu;p) ten jakoś mnie rozbawił, ale wiesz, że ja to jestem w jakiś odmiennych gustach...

	Sol napisał:
	Bez tytułu II Rozerwij mą duszę na strzępy, Wyrwij me serce jak cierń, Wyłup mi oczy patrzące Odetnij me uszy... Bym nie toczyła więcej walk ze sama sobą, Bym nie czuła nic wiecej, Bym nie widziała ponurego świata, Bym nie słyszała głosów... chcę spac..

Koniec jest piękny ;d

Sol napisał:

Bez tytułu III

Tak trudno jest, gdy nie możesz na głos wypowiedziec myśli.
Tak trudno jest, gdy nie masz nikogo kto by Cię zrozumiał.
Tak trudno jest, gdy, opuszczony przez wszystkich, snujesz się jak cień po zakamarkach podświadomości.
Tak trudno jest, gdy trwasz w zawieszeniu, między światem swoich rojeń a rzeczywistością przeplataną nicmi marzeń.
Tak trudno jest, doświadczyc Ci życzliwości innych.
Tak trudno jest Ci byc sobą.
Tak trudno jest, gdy nic już Cię nie obchodzi.
Tak trudno jest, gdy nie znasz sam siebie.
Tak trudno jest życ, gdy "coś" umarło.
Tak trudno jest umrzec, gdy "coś" chce życ.
Tak trudno jest...
Tak trudno jest Ci...

-----------------------

Spójrz mi w oczy i uśmiechnij sią,
nie jesteś sam...
jestem taka Ty!
Nie trudno bedzie byc nam ze sobą...

jak tak sięgam pamięcią...kiedyś napisałam coś podobnego;] tylko oczywiście gorsze.

Sol napisał:

no i ostatni na dzisiaj:

Bez tytułu IV

W ciemną zimową noc
cisza boleśnie rani uszy,
nie widac gwiazd i księżyca
i światło mego życia mgłą zaszło...
Nie słychac zawodzenia wiatru
i mi już słów brakło...
ja-niema obserwatorka
patrzę na ludzkie cierpienie w tę mroźną noc, noc zatracenia...

Ktoś siedzi na ławce w parku,
Ktoś kto już nie jest KIMŚ
Ktoś kto zgubił się i upadł...
a łzy mu w oczach zamarzły,
nie czuje chłodu nocy...
Nie myśli już o tym co było,
Nie boi się tego co będzie,
Nie krzyczy...
odporny na bol,
nie przeraża go widok kropel czrewonej krwi padających na biały śnieg,
widok kropel jego własnej krwi...
z podciętych żył płynie strumień życia,
a z nim płyną wszystkie lata, miesiące, tygodnie i dni,
wszystkie chwile istnienia...
Samotnie siedzi ktoś,
opuszczony przez wszystkich...
zapomniany, niechciany...
A krew mu płynie z żył,
A łzy już płynąc nie mogą...
Nie mysli, nie czuje...
Wsłuchuje się w bolesną ciszę,
a w duszy gra mu rozpacz...

O. To już mi się podoba. Zdolnaś...

Resztę skomentuję później;) tak po kolei idę.

Nie mam czasu na przepisywanie wierszy, ale może chociaż jeden ...

"Koniec szczęśliwości Adama"

Szedł przez Rajski Ogród
Dolinę Edenu,
Pola Elizejskie.
Podziwiał świat, naturę i życie.
Widział ptaki szybujące po błękitnym niebie,
Słyszał dźwięki wydobywające się z każdej najmniejszej cząsteczki przyrody.

Czuł delikatny powiew wiatru,
Dotykał stopami piasku, trawy, wody.
Wędrował, nie czując zmęczenia,
nie obawiając się dzikich zwierząt,
nie dbając o kolejny dzień.

Podążał przed siebie.
Nie szukał, nie błądził, nie odnajdywał...

Za pozwoleniem Światłości
poznawał świat.
Za jej przewodem
parł do przodu.
Z nią przy boku
omijał ciemności.

Żył w swoim świecie,
nie czekając na nikogo.
Trwał w swym marszu
i nie oglądał się za siebie.
Był tylko sobą,
arcydziełem Niebiańskiej Istoty.

Jedynym i niepowtarzalnym.
Świat kręcił się wokół niego.

A potem,
Bóg stworzył KOBIETĘ...

no może jeszcze parę:

"Ja, Ty, my"

Dlaczego już nie marzę?
Dlaczego już nie śnię?
Dlaczego chcę zapomnieć?
O mnie,
O Tobie,
O nas... ?
Dlaczego nie słyszę?
Dlaczego nie widzę?
Dlaczego nie kocham...?
mnie,
Ciebie,
Nas... ?

Jawa,
Iluzja,
Fantazja.

Spłynęła rozmyta,
Zniknęła rozwiana,
Pękła jak bańka mydlana.

Nigdy nie było
mnie,
Ciebie,
nas...

"Trwają"

Nie potrafię się modli do Ciebie.
Odeszłam i nie potrafię wrócić.
Nie mogę znaleźć drogi
innej niż ta wśród cieni.
Spaceruję cmentarną aleją...
O, widzę błąkające się dusze!

Kiedyś...
...dołączę do nich.
Ci, którzy odeszli od Ciebie.
Ci, którzy zwątpili i zatracili się w sobie.
Ci, którzy nie zdążyli dotrzeć do prawdy.
Ci, którzy Cię zdradzili.
O, jakiż straszny los spotkał ich wszystkich!

Gorszy od potępienia,
od zesłania do piekielnych otchłani.
Nie cierpią...bo nie potrafią.
Nie tęsknią...bo nie pamiętają.
Nie mówią...bo nie znają słów.
Nie myślą...
Trwają w bezczasie, w beznadziejnym otępieniu.
Trwają...trwają nieżywi...
Trwają w próżni...trwają....
jak długo jeszcze trwać tak będą?

"Dobra Matka"

Idę aleja cmentarną
cmentarza mojej duszy,
Duszę zamknęłam w zdobionych nagrobkach.
Mijam nagrobki, w których "coś" pochowałam.
pochowałam uczucia, myśli swoje...

Idę, a wiatr zawodzi głośno
w konarach drzew, w źdźbłach trawy...
liście opadają wolniej niż moje łzy...

Blade światło księżyca
przedziera się przez burzowe chmury.
Zegar na wieży kościelnej
wybija czarna godzinę,
ostatnią godzinę życia...

Wychodzę na spotkanie Śmierci.
Dzwony obwieszczają jej przybycie...
Już zbliża się do mnie
szczupła postać,
bielsza niż śnieg w zimie,
zimniejsza niż lód,
straszniejsza niż koszmar senny...
o oczach tak ciemnych i pustych
jak górska przełęcz.

Twarzą w twarz...

Otwieram przed nią swe serce,
swój umysł...
Oddaję jej swą duszę...

----------------------

A potem zaprowadziła mnie
do mojego mauzoleum.

Ułożyła wygodnie w przytulnej trumnie,
zaśpiewała kołysankę,
pocałowała...

Zupełnie jak kochająca matka!

Zapaliła znicz,
żebym nie bała się ciemności.
Żeby żadne potwory rzeczywistości
nie zakłóciły mojego snu...

Zamknęła po cichu kryptę
i odeszła...

Nikt nigdy nie troszczył się o mnie
tak bardzo...

Dobra Matka, dba o swoje dzieci
jak zielarka o ogród.
Dobra Matka, leczy rany ducha
jak lekarz leczy połamane kości.
Zostawia zapaloną świecę,
gdy bojom się ciemności.
Otula kocem w zimne noce
i zawsze całuje na "dobranoc".

Moja Dobra Matka
uwolniła mnie od koszmarów,
wykradła mnie z więzienia
szarej codzienności...
Moja Dobra Matka
dała mi spokój i bezpieczeństwo.
Pozwoliła spokojnie zasnąć
i już nigdy się nie obudzić...
--------------------
Pogrążona w wiecznym śnie,
zapomniana przez świat,
samotna - nigdy więcej!

Zrozumiana i wolna!
Wolna...

dlaczego śniąc płaczę?

ten był pisany w depresyjno-agresywnym stanie xD :

"Służebnica"

-Panie mój...
-Niewolnico...
-mistrzu mój...
-Uczennico...

-Oto ja, służebnica Twoja,
niech mi się stanie...

-PRZYRZEKASZ?

-Na zgniłe kości mojej matki szmaty!
Oto ja, służebnica Twoja, niech mi się stanie...

-WIERZYSZ?

-W nieomylność i potęgę Twoją!
Oto ja, służebnica Twoja, niech mi się stanie...

-TWOJĄ OFIARĄ?

-Serca i dusze wrogów Twego majestatu, Panie.
Oto ja, służebnica Twoja, niech mi się stanie...

-WYRZEKASZ SIĘ...?

-Tak Panie, miłości i czystości.
Oto ja, służebnica Twoja, niech mi się stanie...

-PRZEZNACZENIEM TWOIM?

-Walka z niewiernymi.
Bitwa o tron wszechświata.
Wojna w imię Twoje.
Oto...

-...TY, SŁUŻEBNICA MOJA.

-Panie...

-BĄDŹ POTĘPIONA, PEŁNAŚ NIENAWIŚCI, JAM Z TOBĄ.
WYKLETAŚ Z RODU LUDZKIEGO,
BĘKARTAMI OWOCE ŻYWOTA TWEGO.

-Oto ja, służebnica Twoja,
Władco mój i oblubieńcu,
Szatański królu,
Upadły aniele...
Niech mi się stanie
piekło Twoje domem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Sol dnia Nie 13:43, 26 Lip 2009, w całości zmieniany 1 raz

osz *urwa, to ostatnie *.* Sol, pobiłaś samą siebie tym wierszem...

Post został pochwalony 0 razy

Noooo...*wzdycha głęboko* Mocne to było! Niepokojące i piękne zarazem. Happy

Post został pochwalony 0 razy

zdecydowanie ostatni wiersz jest Twoim najlepszym wierszem. zmusiłaś mnie do uwagi i przykułaś mnie do monitora. nie uroniłam ani słowa a to nie lada wyczyn, bo zazwyczaj czytam pokrótce...

padam przed Tobą na kolana 'Oto ja, służebnica Twoja...'

nie myślałam, że to jest "dobre". Ciesze się, że się podoba ;p

Post został pochwalony 0 razy

Sol, rzuciłaś mnie na kolana... Ostatni jest mocny, o taaak.
Każdy z Twoich tforów jest inny, niepowtarzalny, wiesz?
;*

Post został pochwalony 0 razy

Rzeczywiście, ostatni powala!

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Sol dała nowe dzieła! Sol dała nowe dzieła! *cieszy się jak guuupia, i budzi pół domu*
Ja już pisałam, że bardzo mi się podoba to co tworzysz. Świetnie znów! A ostatni nieźle mi daje po głowie. Lubię takie rzeczy:) Czekam na kolejne doznania:)

Post został pochwalony 0 razy

O rany rany! Sol! To jest fenomenalne, powalajace i w ogole... Szczegolnie tan ostatni *.*

Post został pochwalony 0 razy

Sol, ten ostatni wiersz...! Czapki z głów!
Aż zapomniałam oddychać, tak się zaczytałam. Gdyby był dłuższy miałabyś mnie na sumieniu!

Post został pochwalony 0 razy

Ja do tej pory mam ciary jak to czytam xD a znam już prawie na pamięć ^^

Post został pochwalony 0 razy