pst! namiętności...

Villemo napisał:

Dla mnie takie "ideały" są nieżyciowe, podobno znależć ideał ciężko, a jeśli się go znajdzie, okazuje się że nie jesteśmy jego ideałem Tongue

a ja już dawno przestałam myśleć, że jeśli mam być z kimś, to muszę dorównać jakimś ideałom, i przejmować się tym. Okazuje się że rzeczywistość, taka nieidealna, bywa o wiele ciekawsza Tongue

człowieka się powinno kochać nie za coś, a pomimo wszystko Wink

Dokładnie - to jest to co zawsze uważałam, że kocha się pomimo wad, pomimo wszystko, a nie za coś...
I zgadzam się jeśli chodzi o ideały... Poza tym ideały są nudne....
I do końca nie wierzę w ideały..

Post został pochwalony 0 razy

Jeśli chodzi o ideały - to prawda,są nudne i jeśli chodzi i ideał wyglądu faceta,to sobie go mam i tyle,nie ma on żadnego wpływu na rzeczywistość!I jak patrzę sobie na klatę mojego faceta,to wcale mi nie w głowie,że "mógłby być trochę bardziej umięśniony",tylko...no,całkiem co innego mi w głowie. Happy

Jeśli chodzi o ideał charakteru to wcale go nie posiadam i chyba nigdy go nie miałam,w każdym człowieku jest coś,co można lubić,a przy takim ideale czułabym się jak ostatnia zołza. Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ja tam mam swój ideał wyglądu,a charakteru...no,nigdy się nawet nie zastanawiałam ;d
Te wszystkie ideały wyglądu to tak naprawdę nic nie znaczą,no bo dobra,chciałabym kogoś takiego,ale z drugiej strony...o wiele lepiej jest zakochać się w kimś ze względu na charakter,nie na wygląd. Każdy wygląda jak wygląda,rzecz jasna przyjemnie jest wiedzieć,że jest się czyimś ideałem z wyglądu,ale to niekonieczne.

Post został pochwalony 0 razy

Prawda jest taka, że można sobie mieć ideały, ale jak serce nie sługa - jak pierdyknie - to choćby to była najbrzydsza osoba na świecie to dla nas będzie najpiękniejsza, a te nasze ideały będą gdzieś daaaleko zamazane

Post został pochwalony 0 razy

Coś w tym jest Sago (: , chociaż na pewno jakoś musi nam się podobać coś w nim.Chyba nie da się zakochać w kimś jeśli ma się wspólnego języka, zawsze szukałem nieświadomie takiej kobiety co ciekawe moje są poglądy na tyle pokręcone że chyba nigdy się z nimi nie dogadam.Co do Ideałów to cały czas się zmienią z tą różnicą że u mnie coraz to bardziej niespotykana osoba musi być.

Ahh ale Villemo napisała pięknie "człowieka się powinno kochać nie za coś, a pomimo wszystko " no proszę dobrze że są takie kobiety na świecie (; że jeśli nadal będziesz tak myśleć będziesz miała dobre i długie partnerstwo.

Post został pochwalony 0 razy

	Lap napisał:
	Ahh ale Villemo napisała pięknie "człowieka się powinno kochać nie za coś, a pomimo wszystko " no proszę dobrze że są takie kobiety na świecie (; że jeśli nadal będziesz tak myśleć będziesz miała dobre i długie partnerstwo.

Ja też tak myślę, ale jakoś nie wychodzi mi.. W związku chodzi o partnerstwo, dlatego nie wszystko zależne jest od nas, lecz od tej drugiej osoby

Post został pochwalony 0 razy

No tak i chyba na samym początku zanim się zagazujemy musimy to jakoś sprawdzić . choć to trudna sztuka, a może za łatwo ulegam i sugestii słów a nie czynów sam nie wiem..co o tym już myśleć.

Post został pochwalony 0 razy

Przeniosłam się tutaj z tym - aby tam offtopu nie robić Wink

Sabriel napisał:

	Saga napisał:
	- a następnego po prostu NIE BĘDZIE.

TERAZ tak mówisz...... ;PPP niech no tylko się pojawi On.... Cool

(;

ON się już pojawił i jakoś potoczyło się tak, że wcale dziś mnie to nie szczęśliwa... Dlatego nie wierzę już w to, że jest mi miłość pisana. Za dużo przejechałam się już.
Nie dawno jak byłam ze znajomymi w pubie zauważyłam, że .... nikt na mnie uwagi nie zwraca.. A jeśli już tak, no to po prostu jestem miła.. Wciąż za mało interesująca by ktoś się mną zainteresował... Coś w tym musi być, że między jedynymi związkami które miałam była przerwa 2,5 roku...
Potrafię być zajeb*** optymistką - ale już nie w tym temacie. Gdyby moja wiara była mocniejsza itd poszłabym pewnie do zakonu..
Wiem, że świat się nie kończy na jednym facecie - dlatego chcę i żyję dalej - ale wraz ze śmiercią tej miłości, a właściwie związku - bo z uczucia cholera niestety coś chyba nadal pozostało - wraz z nią jakaś część mnie. Staram się cały czas nie zauważać tego, ale niestety - chyba zbyt istotna to była część mnie bym o niej tak po prostu zapomniała. Ale życie toczy się dalej i póki co nie jest najgorzej Wink

z czasem w ogóle przywykne do tej sytuacji;)

Post został pochwalony 0 razy

Sago,tylko nam nie wpadnij w depresję,bo jestes na najlepszej drodze! Jesteś śliczną,pełną uczucia kobietą i na pewno poradzisz sobie z tym zniechęceniem,które Cię ogarnia.Uwierz w siebie,daj sobie czas,sprawiaj sobie przyjemności i bądź sobą!

Post został pochwalony 0 razy

	Isadora napisał:
	Sago,tylko nam nie wpadnij w depresję,bo jestes na najlepszej drodze! Jesteś śliczną,pełną uczucia kobietą i na pewno poradzisz sobie z tym zniechęceniem,które Cię ogarnia.Uwierz w siebie,daj sobie czas,sprawiaj sobie przyjemności i bądź sobą!

Nie, myślę że nie jest tak źle Happy

Najgorsze mam już za sobą- tak mi się wydaje - i tu nie ukrywam, że po części dzięki Wam. Bo od razu trafiłam na sabat, a najgorsze były dla mnie dni w pracy kiedy nic się nie działo a ja tylko myślałam. A tu się rozgadałam Happy

I najgorsze jest kiedy już sobie z tym radzę a to zaczyna wracać :/ Ale póki co radzę sobie z tym Happy

Dziękuje Isadoro, że we mnie wierzysz. Trochę tej wiary by się mi przydało. To nie to, że ja nie wierzę w siebie w ogóle, tylko nie wierzę w miłość, że się może ona pojawić w moim życiu jeszcze. A tak poza tym to jest ok, żyję sobie dalej, jak widać po zdjęciach na nk całkiem dobrze się bawię Cool

hahaha i jestem sobą Happy

A po mgr się okaże, czy pozostanę przy swojej decyzji o zakonie czy jednak pójdę inną drogą...

Post został pochwalony 0 razy

Jestem złym człowiekiem. Bardzo złym... Dziś rano sobie to uświadomiłam.
I chyba nie potrafię kochać - pomóżcie miii! Ja nie wiem, nie wiem... Weźcie mnie wyzwijcie ale coś.. Wczoraj przyjaciel mojego chłopaka wyciągnął go o 23 na piwo. Oboje chcieli żebym też szła, ale ja już byłam nieświeża, nie chciało mi się przebierać i malować.. i powiedziałam, że nie ma bata, nie jadę. I mój amoroso(czyt.mój chłopak) napisał mi smsa, że jak jednak chce to oni po mnie przyjadą, a jak nie chcę, to żebym się nie martwiła, bo on idzie tylko na piwo. Ale ja oczywiście popadłam w pełną irytację. Bo na piwo wychodzi się 'troszeczkę' wcześniej! I zaczęłam mu pisać smsy że jak chce to może się spokojnie napierdolić, i żeby się mną nie przejmował. Bo wkurzyło mnie to, jak im odmówiłam spotkania i dostałam sms coś w stylu 'ale nie martw się kochanie, nie będę pił, chciałem tylko z przyjacielem pogadać. bardzo tęsknie, kocham Cię, ble ble ble'. Nienawidzę takich wyklepanych smsów, żeby tylko laska się nie martwiła! (ale w przypadku mojego chłopaka to szczerość jest...) i... w ogóle przegięłam na koniec. Jak ostatni raz napisał mi, że może po mnie przyjechać, a ja im odp, ze mogą sobie na kurwy jechać. A jak wracał do domu ok.godz.2.30 to dzwonił do mnie, żebym usłyszała, że nie jest pijany, po czym się rozłączyłam i napisałam smsa: "wypierdalaj z mojego życia". Potem z płaczem nagrał się na sekretarkę i dziś rano uświadomiłam sobie, że jestem suka, i nie potrafię kochać.... Jestem godna potępienia?

Post został pochwalony 0 razy

Sabriel, żaden człowiek nie jest w stanie przewidzieć, jak zareaguje na daną rzecz i że emocje czasem potrafią spłatać figle.
Czasem takie zdarzenia pomagają w poznaniu samego siebie, a nuż jest coś co mogłoby się zmienić.
Porozmawiaj spokojnie z chłopakiem, wszystko będzie dobrze. Przecież się kochacie Happy

Post został pochwalony 0 razy

No więc Sabriel powiem Tobie tak, zacznę od zupełnie innej strony...
Czy uważasz MNIE za osobę która nie potrafi kochać????
...
Pewnie odpowiedź będzie, że nie, że taką osobą nie jestem...
Czyli Ty też taka nie jesteś... - bo widzę, że jesteśmy takie same .... Pewnie w gniewie tak samo bym zareagowała jak Ty...

I tylko powiem Ci jedno... - mimo wszystko starać się nie pokazywać my tych emocji "zbyt często"... Bo możesz stracić coś naprawdę pięknego - ja to zrobiłam, a jak czytałam Twojego posta, to zupełnie jakbym czytała o sobie z pewnego okresu mojego związku z Kubą... Bo taka byłam... Jak miał zawieść rodzeństwo na 18stkę i sam z nimi został i się świetnie bawił i pisał mi, że szkoda, że mnie tam nie ma - ale nie zaproponował bym przyjechała, a potem sobie jaja robił, że są "młutki do wyrwania" - to zrobiłam pamiętam wtedy aferę na całe 2 dni, że ma sobie znaleźć w takim razie lepszą i młodszą etc...- i od tego się zaczęły nasze problemy.. Po miesiącu się rozstaliśmy pierwszy raz - resztę już znacie...

Post został pochwalony 0 razy

Może i moja wypowiedź będzie gówno warta, bo wiadomo jestem jeszcze szczylem bez doświadczeń miłosnych itd. ale imo 90% kobiet na Twoim miejscu Sabriel zachowałaby się podobnie. Zazdrość chociaż jest zła towarzyszy każdemu i nic na to nie poradzisz, to nie oznacza od razu, że jesteś zła czy też nie potrafisz kochać! Jak dla mnie to oznacza wprost przeciwnie, pomyśl, zrobiłabyś taką awanturę jakiemuś zwykłemu koledze do którego jedyne co czujesz to sympatia? Porozmawiajcie na spokojnie...

Post został pochwalony 0 razy

Sabriel, pocieszać Cię nie zamierzam, bo nieźle przegięłaś, z tego co mówisz o Twoim chłopaku, jest naprawdę szczery, uczciwy wobec Ciebie, i kocha Cię bardzo, więc najlepiej byś zrobiła, nie nakręcając się "ja nie umiem kochać, jestem suka, blabla", a przeprosić go, porozmawiać, powiedzieć że czasami tego nie kontrolujesz, i... cieszyć się swoim związkiem Tongue

a że czasami masz odpały? on to zrozumie, pod warunkiem że nie będziesz mu pisała "wypierdalaj z mojego życia" za każdym razem, to w końcu, choćby jak kochał, weźmie to sobie do siebie.

Post został pochwalony 0 razy