Projekty poboczne Ludzi Lodu.

Tak, to on uwazal sie za siodmego syna siodmego syna... Myslal, ze jest wyjatkowy... No i byl. Wyjatkowo... okropny.

Tak czy siak, mam to w nosie i mimo wszystko lubie go...
To taka sympatia pomieszana za zalem...

Jak uważasz, ja go nie znosiłam i tyle. Ten jego stosunek do wszystkich... uważał się chyba za jakieś bóstwo!

Post został pochwalony 0 razy

Kazdy ma prawo do wyrazania swoich mysli.
Ja go lubie, a Ty nie.

Szczerze mówiąc,nie znajduję żadnej sympatycznej cechy w Efremie;to był kawał sqrwysyna,w dodatku zupełnie pozbawiony poczucia humoru,z charakteru bardzo przypominał złych obciążonych z LL.Wyjątkowo antypatyczny typ.

Post został pochwalony 0 razy

O, tak, Irja to naprawde wspaniala postac, mimo, ze nie pochodzi z LL.

przeniosłam, bo kocioł się robił...

Dla mnie Irja była pozytywna, mimo że nieco irytowały mnie jej brak pewności i milość do Taralda, z którym nie przepadałam. Ale jako bohater, członek rodziny, zdała egzamin.

Post został pochwalony 0 razy

Irja z całą pewnością była dobrym człowiekiem i szczerze jej kibicowałam od samego początku, ale jakoś tak... jej brak pewności siebie mnie zrażał. Ja wiem, że miała do tego prawo, ale naprawdę uważam, że człowiek w każdej sytuacji powinien mieć choć minimalne pokłady nadzieji w przszłość.

Post został pochwalony 0 razy

Ale jak bym już miała wybierać to wolałabym Irję niż cnotliwego męża Christy...Normalniejsza chyba była...

Post został pochwalony 0 razy

Zdecydowanie! Irję zawsze bardzo lubiłam.Mimo,że obdarzona tyloma cnotami,była przy tym jakaś taka sympatyczna,że nie działała mi na nerwy,mam do niej wielki sentyment.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Generalnie nie podobało mi się w Irji tylko i wyłącznie to, że daje sobie tak na głowę wchodzić, wykorzystywać się, to całe wysługiwanie się nią Sunnivy... Ale poza tym, cieszę się, że jej historia skończyła się pozytywnie, jakoś to optymistycznie nastraja czytelnika [mnie].

Post został pochwalony 0 razy

Ciężko mi jednoznacznie stwierdzić, czy mnie to irytowało, to ...po prostu było, bez tego Irja nie byłaby wiarygodną postacią. Choć w normalnym życiu postawa kozła ofiarnego wzbudza we mnie więcej agresji niż współczucia.

Masz rację,Magdaleno.U Irji takie zachowanie mnie jakoś nie denerwowało,choć kiedy mam na co dzień do czynienia z osobą-ofiarą,irytuje mnie to nieziemsko.

Post został pochwalony 0 razy

Przeczytałam ostatnio "Ciszę przed burzą" i przypomniałam sobie jedną z fajniejszych postaci, która jakoś wyleciała mi z pamięci. Ian Morahan. Polubiłam go jakoś od razu, od pierwszej strony. A im dalej, tym lubiłam go bardziej Smile

Co o nim sądzicie?

Post został pochwalony 0 razy

Ian - bardzo sympatyczny i dobry człowiek.Jak ja mu zazdrościła,że przez przypadek znalazł się "w ogniu walk" LL i że potrafił wszystko,co rozgrywało się na jego oczach przyjąć za rzeczywistość,tak naturalnie,jakby od zawsze żył na pograniczu światów,choć przecież żywot robotnika fabrycznego jest od tego jak najdalszy.
Cieszyłam się szczerze,kiedy odnaleźli się z Tovą,a Ian wszedł do tak wspaniałej rodziny.Zasłużył sobie na to,on,który właściwie całe życie przeżył samotnie.
Cudowny człowiek, godny zaufania i nie cofający się przed problemami,chciałabym mieć takiego przyjaciela.

Post został pochwalony 0 razy

Gdy zaczynała się historia Iana, coś mi podpowiedziało, że bardzo go polubię. No i rzeczywiście tak było!
Podobały mi się jego cechy charakteru, które wymieniła Isadora, oraz jego stosunek do Tovy. Lubił, a potem pokochał ją taką jaka byłą, czyli naznaczoną dziedzictwem zła. Pogodził się nawet z tym, że niedługo przyjdzie mu umierać (jeszcze przed tym, jak czarne anioły go wyleczyły). Jego postać jest fantastyczna.

Post został pochwalony 0 razy