Jakie książki lubimy i polecamy?

Dzisiaj dosłownie pożarłam biografię zespołu Led Zeppelin, 'Młot Bogów' Stephena Daviesa. Bardzo wciąga. Właściwie kompletnie nie w moim typie-dużo przekleństw,opisów rozrób i różnych dziwnych scen z udziałem różnych muzyków,ale czytało mi się świetnie,może dlatego,że lubię zespół. Dużo ciekawostek w ogóle o muzyce,o samych wykonawcach,momentami było bardzo zabawne (głównie teksty Page'a-gitarzysty i ich menażera. Page'a były po prostu BOSKIE,np. jakaś rozszalała fanka włamała mu się do domu zastawionego jego ulubionymi meblami,w którym ponadto była jego obecna dziewczyna. Fanka miała nóż,a Page po wszystkim,zamiast stwierdzić: 'dobrze,że nie zabiła Chrissie' stwierdził: 'dobrze,że nie pocięła obić'), historia powstawania piosenek itp. Przyjemność czytania miałam ogromną ^^

Post został pochwalony 0 razy

Właśnie skończyła czytać książkę Russela Banksa "Słodkie jutro". Tytuł enigmatyczny,niewiele mówiący,nie lubię,kiedy tak nic nie sugeruje.Ale książka powalająca.
Opowiada o tragicznym wydarzeniu,które na zawsze zmieniło życie mieszkańców małego amerykańskiego miasteczka - o wypadku autobusu szkolnego,w wyniku którego życie traci czternaścioro dzieci.Narracja jest prowadzona w taki sposób,że widzimy wydarzenia poprzedzające tragedie i te ,które nastapiły bezpośrednio po niej z punktu widzenia różnych osób - kobiety,która prowadziła autobus,ojca bliźniąt,które zginęły w wypadku,dziewczynki,która cudem przeżyła,ale została trwale sparaliżowana oraz prawnika który z cała zgraja jemu podobnych przyjechał do miasteczka,by "policzyć straty" w imieniu rodziców.
Książka wzruszająca,poruszająca i niejednoznaczna.Każdy z przedstawionych tutaj punktów widzenia wydaje się słuszny i prawdziwy,jednak kiedy zaczynam zaglębiać się w następny,tracę to poczucie pewności na rzecz tego kolejnego.
Lubię książki,które dają tak do myślenia.Choć są męczące przez swoja niejednoznaczność,na długo zapadają w pamięć .Polecam!

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

Hmm.., interesujące, poszukam chyba tego sobie (jak mam nudny wykład to czytam przerobione ebooki z komórki). Lubię takie przepychanki myślowe ostatnio.

Ale nie dałabym takiej książki do przeczytania np. mojej mamie. Pamiętam jak oglądałyśmy razem 'Wszytsko o mojej matce" Almodovara i widziałam jak strasznie się męczy na scenie gdy potrącony przez samochód syn głownej bohaterki umiera oraz przez najbliższe kilka minut filmu.

Post został pochwalony 0 razy

No tak,nie każdy ma odpowiednią psychikę do takich "ryjących" książek.Ja na przykład uwielbiam depresyjne powieści,męczą mnie potem całymi dniami,ale nie wyobrażam sobie,żebym mogła takiej nie przeczytać.Chyba jestem masochistką pod tym względem.

Post został pochwalony 0 razy

	Isadora napisał:
	No tak,nie każdy ma odpowiednią psychikę do takich "ryjących" książek.Ja na przykład uwielbiam depresyjne powieści,męczą mnie potem całymi dniami,ale nie wyobrażam sobie,żebym mogła takiej nie przeczytać.Chyba jestem masochistką pod tym względem.

Mam tak samo. I jeśli chodzi o książki i o filmy. Lubię jak mnie poruszą, nawet jeśli męczą mnie potem i ciągle o tym myślę. Ale nie wyobrażam sobie inaczej. Zawsze wszystko mocno przeżywam i nawet inaczej bym nie umiała. Ale mimo wszystko lubię to - chyba dlatego że w tym mój urok..
Jak skończę SoLL chyba będę musiała sięgnąć po którąś z przez Was proponowanych książek

Post został pochwalony 0 razy

	Isadora napisał:
	No tak,nie każdy ma odpowiednią psychikę do takich "ryjących" książek.Ja na przykład uwielbiam depresyjne powieści,męczą mnie potem całymi dniami,ale nie wyobrażam sobie,żebym mogła takiej nie przeczytać.Chyba jestem masochistką pod tym względem.

skąd ja to znam Happy

ale obiecałam sobie ostatnio, że będę codziennie znajdywać przynajmniej godzinkę czasu na to by coś poczytać.... bo niestety pod tym względem mam straszliwe braki.... a zaczęłam ostatnio czytać "W pogoni za centem" Nawet ciekawie się zapowiada Happy

Post został pochwalony 0 razy

Ja tam zawsze czytuję depresyjne książki i oglądam takie filmy, uwielbiam potem czuć to przejęcie itp. Wolę cięższą lekturę, jakaś taka po prostu jestem.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

	Ginewra napisał:
	Ja tam zawsze czytuję depresyjne książki i oglądam takie filmy, uwielbiam potem czuć to przejęcie itp. Wolę cięższą lekturę, jakaś taka po prostu jestem.

Heh, ja też. Nawet wolę filmy i książki, które kończą się pesymistycznie, bo jeśli jej bardziej przeżyję, to na dłużej zapamiętam.

Post został pochwalony 0 razy

Cecylia napisał:

	Ginewra napisał:
	Ja tam zawsze czytuję depresyjne książki i oglądam takie filmy, uwielbiam potem czuć to przejęcie itp. Wolę cięższą lekturę, jakaś taka po prostu jestem.

Heh, ja też. Nawet wolę filmy i książki, które kończą się pesymistycznie, bo jeśli jej bardziej przeżyję, to na dłużej zapamiętam.

A wiesz,że ja też xD? Bardzo przeżyłam zakończenie filmu 'Pokuta' (książki zresztą też) i było mi żal,że akurat tak się kończy,ale spróbowałam sobie wyobrazić 'happy end' i stwierdziłam,że to nie to samo ^^

Post został pochwalony 0 razy

Niedawno przeczytałam 'Buszującego w zbożu'. Co ja się nie nasłuchałam, że głupie i nudne, w dodatku lektura szkolna xP. Zaliczyłam jakoś, ale przeczytałam dla własnej przyjemności... I BARDZO mi się spodobało. Naprawdę dobra książka, czytałam z wielką przyjemnością. Przeczytam na pewno po raz drugi.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2008 Posty: 4408 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/4

	Ginewra napisał:
	Niedawno przeczytałam 'Buszującego w zbożu'. Co ja się nie nasłuchałam, że głupie i nudne, w dodatku lektura szkolna xP. Zaliczyłam jakoś, ale przeczytałam dla własnej przyjemności... I BARDZO mi się spodobało. Naprawdę dobra książka, czytałam z wielką przyjemnością. Przeczytam na pewno po raz drugi.

Podpisuję się pod tym! Przeczytałam tę książkę, a później dopiero dowiedziałam się, że to lektura szkolna. Świetna, przyjemna, życiowa.
Warto do niej wrócić po latach.

Post został pochwalony 0 razy

Cecylia napisał:

	Ginewra napisał:
	Niedawno przeczytałam 'Buszującego w zbożu'. Co ja się nie nasłuchałam, że głupie i nudne, w dodatku lektura szkolna xP. Zaliczyłam jakoś, ale przeczytałam dla własnej przyjemności... I BARDZO mi się spodobało. Naprawdę dobra książka, czytałam z wielką przyjemnością. Przeczytam na pewno po raz drugi.

Podpisuję się pod tym! Przeczytałam tę książkę, a później dopiero dowiedziałam się, że to lektura szkolna. Świetna, przyjemna, życiowa.
Warto do niej wrócić po latach.

kurczę za moich czasów nie było takich lektur

Post został pochwalony 0 razy

Długo chodziłam wokół tej książki,jakiś czas temu była modna,a ja nie lubię czytać modnych książek,więc dla zasady nie sięgałam po nią.No ale że nic innego nie wpadło mi w oko - wypożyczyłam wreszcie.
"Córka nomadów" Waris Dirie.Historia Somalijki,która jako nastolatka opuszcza rodzinny kraj targany głodem,nędzą i wojnami,wyjeżdża na Zachód i zostaje czołową modelka.Po dwudziestu latach wraca w rodzinne strony,aby zobaczyć się z rodzina,a zwłaszcza z matką.I o tym jest ta historia - o powrocie do korzeni,o odkrywaniu prawdziwej siebie,swojej tożsamości,najważniejszych życiowych wartości.A przy okazji
obraz społeczeństwa i mentalności - nie tylko Somalijczyków,obraz arabskiej kultury i jej obyczajów,w tym okrutnego zwyczaju obrzezania kobiet (o którym nie ma ani słowa w Koranie).Na prawde ciekawa książka,jak tylko znajdę przeczytam pierwszą książkę tej autorki "Kwiat Pustyni".

Post został pochwalony 0 razy

Isadora napisał:

Długo chodziłam wokół tej książki,jakiś czas temu była modna,a ja nie lubię czytać modnych książek,więc dla zasady nie sięgałam po nią.No ale że nic innego nie wpadło mi w oko - wypożyczyłam wreszcie.
"Córka nomadów" Waris Dirie.Historia Somalijki,która jako nastolatka opuszcza rodzinny kraj targany głodem,nędzą i wojnami,wyjeżdża na Zachód i zostaje czołową modelka.Po dwudziestu latach wraca w rodzinne strony,aby zobaczyć się z rodzina,a zwłaszcza z matką.I o tym jest ta historia - o powrocie do korzeni,o odkrywaniu prawdziwej siebie,swojej tożsamości,najważniejszych życiowych wartości.A przy okazji
obraz społeczeństwa i mentalności - nie tylko Somalijczyków,obraz arabskiej kultury i jej obyczajów,w tym okrutnego zwyczaju obrzezania kobiet (o którym nie ma ani słowa w Koranie).Na prawde ciekawa książka,jak tylko znajdę przeczytam pierwszą książkę tej autorki "Kwiat Pustyni".

A ja znowuż czytałam "Kwiat Pustyni" i mi się cholernie podobała, zawsze na nudę sięgam po tą książkę, jest świetna, naprawdę. A Córkę Nomadów muszę przeczytać!

Post został pochwalony 0 razy

No to się,Tulo,musimy wymienić! Happy

Post został pochwalony 0 razy